DREINING

dreint in de kop de twijfel

(over zoveel schouders al geworpen)

waarin besloten: dralende lelies 

aan te lange wortels

vijf keer, tien keer, vijftien maal

boven water sjorren

boot bijna omgeslagen en nog

altijd wortelloos, afgebroken

elke haal, ruk, sjor

een nieuw begin en 

geen oorsprong die zich

prijs wil geven

weten dat daar in de diepte

zich iets verborgen houdt

dat niet te kisten is,

zich niet herplanten laat

geen vijver immers volstaat

voor zoveel schoons:

stromen moet het water

dat eenvoud zinvol voedt

DE CONSUMPTIE VAN EEN HUWELIJK

tussen droom en daad
[leest Elsschot in negatie]
wordt in samenspraak gesmeed
de eeuwige cirkel die duaal
en glanzend ver
bindt en klinkt
tot dan volgt:

romantiek van zand en strand
palmboom wuivend in de noordzeewind
[pvc altijd groen nooit te groot]
-en wie weet regen-

pastel kent schakeringen
die geen kleur mogen heten
maar toch
roze blauw geel grijs
terra de toon
van het water bepalen

van nu tot de dood
zal scheiden
[want zo leert ons elke soap]
geldt: man. vrouw. quotiënt

HET VERDRIET VAN BELGIË

Op de Wapper doorboort het licht
zonder gêne zware wolkenlucht;
wolkbreuk bracht de stad 
haar broodnodig water

Het vuil de stad en het leven
doorkruisen hier dag na dag
als schepen van de Congo
het verleden

Geen vogel is nog zichtbaar hier
dan de kraanvogel in wit karton gevouwen
één vleugelslag: 
slechts zeven minuten gaans.

diepe voren trekt de liefde
door het land
aarde waarin water
behoedzaam stromen zal
tot oergedachte kracht

zij vormt in licht
de gouden draad die
dit verbond voor altijd
deelbaar maakt

TO THE RESCUE

Door het doolhof van de stad
zwermt een horde woeste vliegen:
op hun kop een rode stip
gehelmd, bebrild, in volle vaart

[to the rescue]

De lente kwam te vroeg dit jaar:
in het park gooien
beduimelde bijen
hun strepen in de lucht

[opothoud door poepige mist achter kipauto]

om te wassen en te spoelen wat
de winter achterliet

[gevaar voor eigen leven;
tien vliegen door brommer geschept]

Strepen dan in honderd helmpjes
gevangen gebleekt gewassen in eerste lentezon

[wolkenkrabber wijkt voor boom en bloem]

elke streep tot sticker gelikt
tovert bijen om tot
verse frisse zomerzon.

VAT VOL ONVOLKOMENDHEDEN

Eerst dan komt alles samen:
in overleg tot leegte.
Zo brengt de kale ruimte
nieuw evenwicht en is zij:

reactorvat waar gevaar
de beste uitdaging blijkt,
waar afval nog jaren kracht oefent-
vernietigingsdrift

als grensverleggend middel (en teken)
om de slaap te knechten
tot onvruchtbare -toch- bloei
te durven komen.

Soms middelt het heilige
alle doelen.

PASSIE

Karmijnrood spint zich hier
een draad langs wanden van
het schijnbaar zo doorzichtig wit.
Ze tekent paden af in mijn paleis
van ijs en water dat nog zoveel
onontdekte zalen telt.
Elke kamer die zich smelten laat
weet zich een vreemde nieuwe morgen
met bloemkristal bedekt.

Diep in de wanden heeft zich dan
het brandend rood gevreten
dat altijd broeien zal.
Ik smelt en groei door haar
langs onontgonnen kou
mijn diepste krachten tegemoet.

BLOG

reikhalzend uitzien naar een gebrek
aan clichés -waarvoor geldt:
niet steeds tekort
schieten door eigen hoofd
maar haar hanteren, hervinden om
de taal te toetsen;
de woorden te vorderen
en opnieuw te ordenen
volgens een andere constellatie

niet van-  maar zeker wezenloos
zonder mij