Treed binnen in dit roemrucht huis
vergeven van onstuitbaar leven.
Taal en lichaam worden hier geworpen
als stuiterballen in de nacht-
giechelschreeuw en lolligheid
stroomt kamers in en uit rollebollen
dikke tranen langs en over
houdgreep rustmoment.
Maar temidden van de chaos vangt
iemand her of der wel eens een bal
er is een leemte in dit
ongeleid lawaai:
voor wie geduldig vastberaden luistert
naar wat zich achter krakend hout
en losgelaten pleister ook ophoudt,
weet: hier wordt dagelijks groei bereid.
Treed binnen, goedgeluimd en tot
de tanden toe bewapend graag;
olijk, liefdevol en met moed bekleed,
in onze grote glazen bol
waar toekomst blaakt.
