HOMO ECONOMICUS

Dikke lagen streng bemeten zwart
strijken neer op mijn sinds 
lang geen blanco blad:
geen dunne lagen
-behoedzaam opgezet- zodat 
wat onderligt nog lichten kan.

Mijn nagels krabben pulken 
klauwen: niets zo onverbiddelijk 
als acryl in haar uiteindelijke staat 
van zijn.

Ik vul mijn nagels met het plastic onheil 
dat in razend tempo droogt;
er is geen houden aan- 
tenzij

ik
in verweer
in opstand.