woensdag 30 maart 2016

FUTILITEITEN

stem in verder lege kerk
boterhammen met fijn beleg
omgeploegde akkers bij lentelicht
schaafwond op kinderknie

de weg kwijt zijn-

Vandaag wel misschien
morgen nog
want de koude heeft zich vastgezet:
onherroepelijk gehecht aan bot en spier.

Waaraan mijn lijf, mijn kop,
zich een kinderlevenlang
onttrekken mocht
woont nu ook in mij;

maar overmorgen zullen toch
regeren alle minuscule woorden
die ik in mij draag opdat
ik futiele stem herdefiniëren kan.


maandag 21 maart 2016

VANAVOND

verkeren wij bij nacht en ontij-
ons ontstond de lach
tot het krieken

deelden wij kersen, hingen
steel en pit
tot over onze oren

Vonden onder lage bomen
ingedroogd gras en modder 
craquelé in wording

De dag gevolgd daarop 
brengt wat overblijft 
onbarmhartig aan het licht:

grote woorden in
een ouwe sok gestopt.