BROOD VAN DE DAG

vang de zon in je camera
door het raam van de trein
vangt niemand de zon
door de mist 
boven bevroren gras

schoonheid laat zich
-o heerlijkheid- niet vangen 
door jouw telefoon
verplicht genieten -ha!-
van het moment

dit is de kracht 
van ons bestaan:
niet te kunnen vangen
maar onverwacht
gevangen zijn

WAAROM IK DOE WAT IK DOE

avicitoscoren
bouwen aan een toekomst van begrip,
tellen, spellen -liefst onberispelijk-
want zij gaat naar
       de universiteit [schrijft een boek]
       de pabo [wijdt nieuwelingen in het leven in]
       de kappersschool [knipt knappe koppen kolderiek]

maar wie bedenkt
waarom
        kale bomen en lome zomers
samen mogen komen
hoe 
        codebrekende zesjarigen
        glanzende ogen, schitterende blikken
        blozende wangen werpen
hoe 
        haren niet alleen te berge rijzen
        maar schoonheid, eigenheid scheppen?

de filosooof, de kunstenaar, de passionist
leert haar 
om het hoekje kijken
om het hoekje durven wandelen
want taal is meer dan onberispelijke spelling
en groei meer dan weer een centimeter op de lat