VANAVOND

verkeren wij bij nacht en ontij-
ons ontstond de lach
tot het krieken

deelden wij kersen, hingen
steel en pit
tot over onze oren

Vonden onder lage bomen
ingedroogd gras en modder 
craquelé in wording

De dag gevolgd daarop 
brengt wat overblijft 
onbarmhartig aan het licht:

grote woorden in
een ouwe sok gestopt.