EN TOCH

Zij vouwt in het geniep papieren vogels

doodgemoedereerd en onverstoorbaar

naar eeuwenoud model.
Ten hoogste vallen zulke vogels zwevend neer.

Dan begraaft zij de nog witte vleugels

in omgeklauwde aarde;

verdrinkt zij hun belofte

in gore plassen van vergetelheid-

en niemand die nog weet

wat het kale vel van vogels echt vermag 

zolang opgeblazen stof hoger wordt geacht
dan vaste grond en zwarte nagelriem.